„Ponieważ rozpocząłem w cichości,
w całości nie stałem się pastwą życia. Ponieważ jako dziecko
widziałem jak lasy milczały i jak rosły, mogłem zawsze mieć
spokojny uśmiech dla tego nerwowego pędu z jakim ludzie budowali
ich przemijające domy. Było to tak, jak gdybym nosił w sobie inne
prawa i miary surowsze i większe. Nie mogłem nigdy wyłączyć się
z kręgu natury.”
Fragment utworu "Lasy i ludzie" opublikowanego w 1936 r.